Abstract:
Тіл оқытушылары білім беру жүйесіндегі тілді оқытудың жалпы қабылданған
əдістерінің сəйкес еместігіне əрдайым алаңдаушылық білдірді. Нəтижесінде тілді оқытудың
маятнигі əдіс-тəсілдерден пост-əдістемелік педагогикаға дейін ауытқиды, дегенмен
қозғалыста қалады. Бұл мақалада, осы бағытта жасалған əртүрлі болжамдарды
қарастырумен қатар, болашақта тілді оқытудағы əлеуетті маңызды мəселелерді шешу үшін
əлеуметтік-мəдени-технологиялық перспективасы қарастырылады.
Преподаватели языка всегда были обеспокоены неадекватностью общепринятых
методов преподавания языка в системах образования. В результате маятник обучения языку
качается от методов к пост-методической педагогике, хотя и остается в движении. В данной
статье, наряду с рассмотрением различных прогнозов, сделанных в этом направлении,
рассматривается более социокультурно-технологическая перспектива для решения
потенциально важных вопросов в обучении языку в будущем.
Language teachers have always been concerned about the inadequacy of conventional methods
of language teaching in education systems. As a result, the language teaching pendulum is swinging
from methods to post-method pedagogy, although it still remains in motion. This article, along with
reviewing different predictions made in this direction, takes a more sociocultural-technological
perspective to address the potentially important issues in language teaching in future.
