Abstract:
Мақалада шешендік өнердің тілге оралымдылығы, байламы; дер кезінде дəл мағынасын дөп басар бейнелілігі; мəнді, ойлы сөздердің мəйекті мақал мен мəтелге айналуы; дау-дамайда қазылық, мəмілегерлік; ара қатыста елшілік, жаугершілікте бітімгерлік; ұрпаққа, қалың қауымға өсиет, ал шешен – тілге жүйрік, сөз қисынын тауып айтатын халық қалаған сөз шеберлері жəне осы өнердің тілдік орта жасаудағы көркемділігі туралы баяндалады.