dc.description.abstract |
Бұл мақалада біздің басты дəлеліміз ретінде шығармашылық білім беруді дамытуымыз
керектігін жəне бұл опция емес, қажеттілік екенін келітіреміз. «Шығармашылық» терминінің
қалай негізделгеніне, саясиландырылғанына, қолданылатынына байланысты шығармалышылық
білімнің тарихи жəне мəдени түрде əртүрлі адамдар, адамдар топтарының, əртүрлі
қауымдастықтарда, институттарда, қоғамдастықтарда қолданылады. Бізге қазіргі əлемдік
экономикалық дағдарыстар мен жаһандық экологиялық проблемаларда жаңаша ойлау
қажеттігі жайлы айтылады. Сондай-ақ бізге білім беру саласында шығармашылықтың жаңа
сыни рефлексивті нысаны өнімді, бейімделген жəне инновациялық жұмыс күші жұмыс істей
алатын тұрақты, қауіпсіз, этикалық жəне нəзік əлемде қажеттілікті жақындастыруға
негізделген дəуірдің міндеттерін шешу болып табылатындығы айтылады. Бұл мақалада біз
суретші-резиденттердің жоғары білімді қалай өзгертетіні жəне мұғалімдер мен оқушыларға
педагогикалық тəжірибені бағыттауда шығармашылық парадигманы зерттеу үшін тамаша
ресурс беретіні туралы бірнеше жобадан мысал жəне дəлел келтіреміз.
В этой статье наш главный аргумент заключается в том, что мы должны развивать
творческое образование и что это необходимость, а не опция. То, как творческое образование
применяется разными людьми, группами людей, в разных общинах, институтах и обществах,
исторически и культурно, и к ним, зависит от того, как термин ‘творчество’ обоснован,
политизирован и практикуется. Нам говорят, что в нынешних мировых экономических кризисах
и глобальных экологических проблемах нам необходимо новое мышление. Нам также говорят,
что в образовании новая критически рефлексивная форма творчества призвана решить задачу
эпохи примирения потребности в стабильном, безопасном, этическом и чутком мире, в
котором может работать продуктивная, адаптивная и инновационная рабочая сила. В этой
статье мы приводим аргументы и приводим доказательства из нескольких проектов о том, как
художники-резиденты трансформируют высшее образование и предоставляют учителям и
учащимся отличный ресурс для изучения творческой парадигмы для руководства
педагогическими практиками.
In this article our central argument is that we should be promoting creative education and that
this is a necessity, not an option. How creative education is applied by and to different individuals,
groups of people, in different communities, institutions and societies, historically and culturally, is
dependent on how the term ‘creativity’ is grounded, politicised, and practised. We are told that we need
new thinking in the current world crises of economics and global environmental concerns. We are also
told that in education, a new critically reflexive form of creativity is in order to address the task of the
age of reconciling the need for a stable, safe, ethical and empathetic world within which a productive,
adaptive and innovative workforce can operate. In this article we make a case and provide evidence
from several projects for how artists-in-residence transform higher education and provide teachers and
learners an excellent resource for exploring a creative paradigm to guide pedagogic practices. |
ru_RU |